مسیر سه هزار

 قزوین - الموت - سه هزار - تنکابن

مسافت کل قزوین تا تنکابن : 200 کیلومتر

بیشترین ارتفاع : 3200 متر (گردنه سلمبار)

 کمترین ارتفاع : 15 – متر (تنکابن)

ارتفاع پست ترین نقطه در هنکام صعود : 1020 متر (رجائی دشت)

بهترین فصل برای رکاب زدن مسیر

 فصل مناسب برای اجرای این برنامه از اوایل خرداد تا اواسط مهرماه میباشد و بهترین موقع هم اواسط خرداد ماه است. مرتفع ترین گردنه این مسیر،سلمبار در فصل پاییز با اولین بارشهای پاییزی بسته میشود تا اواخر اردیبهشت که مسیر را برف روبی می کنند.

زمانبندی اجرای برنامه

 مدت زمان رکاب زدن این مسیر بسته به شرایط گروه (آمادگی بدنی، همراهی ماشین پشتیبان و ...) متفاوت است. برای کسانی که از قزوین رکاب زنی را شروع میکنند حداقل 2 تا 3 روز رکاب زدن تمام این مسیر زمان می برد. و بسته به این که به بعضی از مناطقی که در جاده های فرعی قرار دارند مثل دریاچه اوان یا قلعه الموت بروید، به این مدت زمان باید یک روز اضافه کرد.

 برای رکاب زدن این مسیر می توان بسته به برنامه ریزی قسمتی از آن را با وسیله نقلیه طی کرد مثلا با ماشین تا معلم کلایه یا گرمارود و یا نقاط دیگر رفت و از آنجا رکاب زنی به سمت شمال را شروع کرد و یک روز در برنامه جلو افتاد.

 جاده قزوین به الموت از میدان مینودر (غریب کش) شروع می شود. کسانی که از تهران به سمت قزوین حرکت می کنند، می توانند بعد از عوارضی و قبل رسیدن به میدان مینودر مسیر خود را به سمت جاده الموت توسط خروجی تغییر بدهند.

 مسیر 20 کیلومتری از قزوین( ارتفاع 1300 متر از سطح دریا) تا روستای رزجرد با شیب مثبت، ملایم ارتفاع میگیرد. رکابزنی در این مسیر حدود یک ساعت و نیم زمان می برد. بعد از روستای رزجرد با طی حدود 9 کیلومتر سربالایی با  شیبهای تند به گردنه قسطین لار با ارتفاع حدود 2400 متر از سطح دریا می رسیم. 

 از بالای گردنه قسطین لار مناظر زیبای دره الموت و قله های سر به فلک کشیده البرز غربی بخصوص قلل سیالان و خشچال با ارتفاع بیش از 4000 متر از سطح دریا و دشت رازمیان بخوبی دیده می شوند. بعد عبور از گردنه وارد منطقه تاریخی الموت می شویم. در ادامه مسیر با طی مسافتی حدود 20 کیلومتر در جاده ای پیچ در پیچ  و فوق العاده زیبا در دل کوه و با عبور از کنار روستای قسطین لار و قهوه خانه اش به شهرک رجائی دشت با ارتفاع 1020 متر از سطح دریا میرسیم.

 رجائی دشت (سیاه دشت سابق) در کنار رودخانه شاهرود دارای باغ های گیلاس فراوانی است در فصل فروردین شکوفه های درخت گیلاس زیبایی خاصی به این منطقه میدهند. شهرک رجائی دشت از مناطق کم ارتفاع منطقه الموت محسوب میشود و برخلاف مناطق کوهستانی الموت، تابستانهای گرمی دارد و از این نظر برای کشت برنج نیز مناسب است و دارای امکانات اولیه ای مثل بانک، مسجد، رستوران و پمپ بنزین.

 در حرکت به سمت شمال شهرک رجائی دشت به دوراهی میرسم که مسیر چپ به سمت به رازمیان و قلعه لمبسر که در توضیح مسیرهای آینده به آنها خواهیم پرداخت، میرود. مسیری که ما باید برویم سمت راست است(گردنه قسطین لار تا رجائی دشت 20 کیلومتر)

از رجائی دشت تا روستای بعدی در این مسیر یعنی دیکین حدود 19 کیلومتر فاصله است و مشکل این قسمت از مسیر برای دوچرخه سواران ارتفاع گرفتن و ارتفاع کم کردن چند باره است. در ادامه با خروج از رجائی دشت با طی حدود 9 کیلومتر سربالایی، 500 متر اوج میگیرم و به گردنه نه چندان مرتفع شاه کوه با ارتفاع 1500 متر از سطح دریا میرسیم و سپس 5 کیلومتر سرپایینی پیش رو خواهیم داشت با طی این سرپایینی به کف دره ای میرسیم که معدن نمک در آن قرار دارد این معدن نمک از نوع نمک آبی است به طوری که  آب در حوضچه های کوچک جمع میشود و با بخار شدن آب، نمک به صورت بلورهای درخشان در سطح حوضچه جمع میگردد. هنگامی که نمک بر روی این حوضچه ها جمع میشود منظره زیبایی خلق میشود.

 با پشت سر گذاشتن این معدن و گذر از سربالایی به مسافت 5 کیلومتر به روستای دیکین میرسیم.  از ابتدا و انتهای روستای دیکین مسیر های فرعی برای روستای زرآباد و دریاچه اوان وجود دارد. اگر فرصت داشته باشید میتوانید از این جاده های فرعی و روستاهای آن در سر راه شمال دیدن کنید.

در ابتدای روستای دیکین مسیر فرعی با حدود 9 کیلومتر سربالایی به روستای زرآباد میرسد. روستای زرآباد از روستاهای خوش آب و هوا و دارای امامزاده ای به نام علی اصغر(ع) است که چنار کهن سال و قدیمی هم در کنار امامزاده قرار گرفته. این روستا زائر سرا نیز دارد و از این نظر یکی از مکانهای مناسب برای شب مانی است. ضمنا دریاچه اوان از مسیر روستای زرآباد به زواردشت و اوان قابل دسترسی است ولی مسیر اصلی دریاچه از انتهای روستای دیکین با عبور از روستای کوشک با طول 9 کیلومتر که اکثرا سربالایی است به دریاچه اوان میرسد. اگر قصد شب مانی در روستای زرآباد را داشته باشید میتوان شب را در این روستا توقف کنید و برای روز دوم برنامه از مسیر روستای زورادشت به دیدار دریاچه زیبای اوان بروید و سپس از مسیر اصلی دریاچه به جاده اصلی الموت برگردید. در صورت داشتن چادر و امکانات شب مانی در طبیعت می توان در کنار دریاچه هم چادر زد یا از محلی ها روستاهای وربن و اوان اتاق اجاره کرد.

اگر قصد دیدار با دریاچه اوان یا زرآباد را نداشته باشیم، به راهمان در مسیر سربالایی از دیکین به معلم کلایه با طی مسافت 10 کیلومتر ادامه میدهیم. معلم کلایه با ارتفاع 1600 متر از سطح دریا مرکز بخش الموت شرقی است و دارای امکاناتی از قبیل بانک، مسجد، پمپ بنزین، نانوایی و ... معلم کلایه علی رغم نداشتن جای خاصی برای اسکان مسافران ولی برای شب مانی مناسب است. بدلیل شهر بودن و وجود امکانات ادارت مختلف میتوان با هماهنگی ارگانهای مربوطه از اسکان اداره آموزش و پرورش در تعطیلی های مدارس، هلال احمر و یا تربیت بدنی استفاده کرد همچنین میتوان در شهر چادر زد و یا از محلی ها درخواست جایی برای شب مانی کرد. (رجائی دشت تا معلم کلایه 30 کیلومتر)

در ادامه مسیر با طی 8 کیلومتر سرپایینی به روستای شهرک در کنار الموت رود با شالیزارهای سرسبزش میرسیم. برای رسیدن به روستای شهرک الموت میتوان از جاده ای به غیر از مسیری که ما از قزوین دنبال کردیم، استفاده کرد. این مسیر به جاده اکبر آباد معروف است و قدیمی ترین جاده منطقه الموت است که در دهه 40 ساخته شده. این مسیر تماما خاکی است و از روستای حصار خروان در 20 کیلومتری جاده قزوین به کرج بعد از شهر محمدیه (زیباشهر) آغاز میشود و با عبور از  کبریت میان -  گردنه اکبر آباد (دکل صداوسیما) - زرنو – چاله – زردجین یا (اکبرآباد و آقاگیر) – تونل شیرکوه – باغدشت سرانجام به روستای شهرک و جاده اصلی الموت متصل میشود.

مزیت مسیر اکبرآباد نسبت به جاده قزوین - معلم کلایه - شهرک وجود تنها یک گردنه بر سر مسیر است (گردنه اکبر آباد) و مثل مسیر قزوین به معلم کلایه بارها ارتفاع زیاد و کم نمیکند. ولی این مسیر خشک تر از مسیر معلم کلایه است و روستاهای کمتری در آن قرار گرفته اند و بعد عبور از گردنه اکبر آباد چند دوراهی بی نام و نشان در مسیر وجود دارد که باید در انتخاب مسیر درست دقت کرد. برخلاف مسیر معلم کلایه این مسیر تماما خاکی است و در بعضی نقاط خاکی اش چندان تعریفی ندارد ولی برای دوستداران جاده های آفرود مسیر خوبی بحساب می آید. برای بدست آوردن اطلاعات بیش تر درباره مسیر اکبر آباد این گزارش را بخوانید.

 از روستای شهرک تا روستای گرمارود مسیر در کف دره الموت و در حاشیه رودخانه الموت رود به صورت سربالایی ملایم ادامه دارد. در طول این قسمت از جاده روستاها زیادی وجود دارد و راه های زیادی از مسیر منشعب میشود و به روستای مختلف منطقه الموت میرسد در صورت داشتن زمان کافی میتوان به آنها رفت و دوباره به جاده اصلی الموت برگشت از جمله زیباترین مسیرهای فرعی میتوان به مسیر روستای اندج و کوچنان اشاره کرد که صخره ها و مناظر زیبایی دارند.

در یکی دیگر از این دوراهی ها به مسیر قلعه تاریخی الموت یا قلعه حسن صباح میرسیم.

می توان با طی 8 کیلومتر سربالایی از روستای شترخان و با عبور از باغهای گیلاس منطقه گازردشت به روستای زیبای گازرخان رسید. روستای گازرخان بدلیل آب و هوای مطبوع کوهستانی و وجود قلعه الموت پذیرای گردشگران زیادی میباشد و از این جهت دارای مکانهایی متعددی برای اقامت گردشگران است.

  در ادامه مسیر اصلی جاده با سربالایی های ملایم بعد عبور از روستاهای محمود آباد – لامان – سفیددر – کوشک دشت - زوارک سرانجام به روستای ما قبل آخر الموت در این مسیر یعنی گرمارود با ارتفاع 1800 متر از سطح دریا میرسیم. تا سالهای اواسط دهه 80 روستای گرمارود آخرین روستای الموت در مسیر جاده بود. از این رو مبدا شروع برنامه های کوهنوردی الموت به سه هزار از طریق مسیر مالرو قدیمی بود. این مسیر مالرو یکی از مسیرهای اصلی برای دسترسی به منطقه شمال کشور بوده و حتی سیاحان خارجی زیادی مثل فریا استارک و رابینو از طریق آن به دره سه هزار و منطقه شهسوار سفر کرده اند. روستای گرمارود دارای امکانات اقامتی مثل هتل نویذر و سوئیت است و بسته به برنامه ریزی گروه میتوان میتوان در این روستا اقامت کرد. معلم کلایه تا گرمارود 30 کیلومتر

 روستای گرمارود شروع مسیر به سمت گردنه سلمبار و دره سه هزار میباشد. البته اخیرا چند کیلومتر از مسیر گرمارود به پیچه بن را آسفالت کرده اند.

  در ادامه به سخت ترین و پرشیب ترین قسمت مسیر قزوین – الموت – سه هزار میرسیم! در این قسمت باید از روستای گرمارود در ارتفاع 1800 متری از سطح دریا تا گردنه 3200 متری سلمبار را در طی 20 کیلومتر رکاب زد! با خروج از روستای گرمارود جاده در کنار رودخانه ادامه پیدا میکند و کم کم به سمت شمال در دل کوهها ارتفاع میگیرد. چند کیلومتر ابتدای مسیر شیبهای سختی دارد که رکاب زدن در این شیبها آمادگی بالایی میخواهد.

با ارتفاع گرفتن در این مسیر کم کم با مناظر زیبایی روبرو میشویم یکی از آنها که خودش را در جنوب نمایان میکند قله زیبای شاه البرز  است. در مسیر از منطقه صخره ای کلاک عبور میکنیم که آبشار زیبا و مرتفعی دارد

بعد گذر از جاده ی سربالایی و پیچ درپیچ، آخرین روستای الموت در این مسیر یعنی روستای مرتفع پیچ بن با ارتفاع 2800 متر از دریا از دور نمایان میشوند و پس از طی چند کیلومتر مسیر کمر کوه به این روستا میرسیم. این روستا در دل یک دشت وسیع واقع شده مناظر این دشت در خرداد ماه یکی از مناظر بدیع منطقه الموت هست. روستای پیچه بن هم بسته به برنامه ریزی گروه یکی دیگر از نقاط مناسب برای شب مانی است میتوان در این روستا چادر زد و یا از محلی ها درخواست مکانی برای شب مانی کرد.

با عبور از پیچه بن، 6 کیلومتر مسیر پیچ در پیچ سربالایی را ادامه میدهیم تا  به کارونسرای پیچه بن و گردنه سلمبار میرسیم. 

اینجا خط راس رشته کوه البرز و مرز استان قزوین و مازندارن است.  بر روی گردنه گردنه سلمبار مناظر شگفت انگیز قلل تخت سلیمان وعلم کوه در شرق و قله سیالان در غرب و دره سه هزارخودنمایی می کنند. گردنه سلمبار بلند ترین نقطه این مسیر به ارتفاع تقریبی 3200 متر از سطح دریا است و کارونسرایی قدیمی که در این گردنه واقع شده گویای این مطلب است که در گذشته ها این گردنه محل عبور کاروانیان از سمت مناطق شهسوار به الموت و قزوین بوده است. (گرمارود تا گردنه سلمبار 20 کیلومتر)

مسیر بعد از گردنه بجز چند سربالایی کوتاه تماما سرپایینی است و 3200 متر تا دریا ارتفاع کم خواهیم کرد.حرکت در سرپایینی ها همراه مناظر بدیع دره سه هزار واقعا لذت بخش است.

روزهایی که هوای شمال ابری یا نیمه ابری باشد. لایه ای از ابر همانند لحافی دره سه هزار را می پوشاند و با کم کردن ارتفاع درون مه فرو خواهید رفت.

مسیر مدام در دل کوه پیچ میخورد و ارتفاع کم میکند در این سرپایینی ها ابتدا از کنار فرعی روستای سلج انبار عبور میکنیم و سپس روستای مران که از سال 89 دارای جاده شده و به شبکه برق متصل شده و تا قبل از آن مردم با قاطر به این روستا رفت و آمد میکردند و برق روستا نیز توسط ژنراتور تامین می شد. با گذر از روستای مران جاده زیگزاگی شکل به کف دره و رودخانه خروشان سه هزار میرسد .

 در اینجا به یک سه راهی برخورد میکنیم. مسیر سمت چپ به سمت تنکابن سرازیر میشود و مسیر سمت راست به سمت روستاهای سِرن، شهرستان و درجان ارتفاع میگیرد از روستای درجان به بعد مسیر مالرو به روستای میانرود و سرانجام به آبگرم سه هزار در منطقه تخت سلیمان می رسد

 با ادامه مسیر سمت چپ کم کم جنگل های زیبای سه هزار نمایان میشوند. گردنه سلمبار تا سه راهی آبگرم سه هزار 20 کیلومتر

بعد از روستای قاضی محله و سربالان (این دو روستا قهوه خانه دارند و میتوان جهت شب مانی از قهوه خانه های این دو روستا استفاده کرد) چند کیلومتر بعد از روستای سربالان مسیر آسفالت شروع میشود (سه راهی آبگرم تا سربالان 5 کیلومتر)

جاده سه هزار در کنار رودخانه و جنگلهای زیبا به سمت شمال ادامه پیدا میکند و بعد عبور از تقاطع دره دوهزار و سه هزار پس از رسیدن به قلعه گردن از جنگل خارج و وارد مناطق جلگه ای شمال میشویم.

در ادامه با عبور از منطقه خرم آباد سرانجام به آخر مسیر یعنی تنکابن میرسیم .سربالان تا تنکابن 40 کیلومتر